Para pak kohësh, tek unë në Moskë erdhi për vizitë shoqja ime nga rrethi. Për të mos shpenzuar për hotel, më kërkoi të qëndronte te unë.
Nuk kisha shumë dëshirë ta fusja në shtëpi, sepse jetojmë me burrin tim në një apartament me një dhomë të vetme, por prindërit tanë kanë qenë shumë të afërt dhe nuk munda ta refuzoj. “Mirë, le të jetë kështu” – mendova.
Por që në minutat e para të qëndrimit të saj, ajo tregoi hapur sjelljen e saj. Lucy ecte nëpër shtëpi me pantallona të shkurtra dhe bluza me dekolte të hapur. Ishte gjithmonë e kuruar – flokë me onde, grim i fortë.
Në punët e shtëpisë nuk më ndihmoi asnjëherë, edhe pse unë isha në muajin e tetë të shtatzënisë. Para se të vinte, më kishte thënë se do të kthehej në shtëpi vetëm në mbrëmje dhe do të dilte nga ora 7 e mëngjesit. Por vura re që kur burri im kishte pushim, Lucy nuk dilte fare nga shtëpia.
Një mbrëmje ndodhi diçka e papranueshme. Ne me Lucy pimë çaj dhe shkuam të flinim. Burri im mbeti në kuzhinë për të punuar, sepse kishte një projekt për të përfunduar për nesër. Atë natë nuk më zinte gjumi, dhe Lucy, duke menduar se unë flija, u ngrit me një këmishë nate të tejdukshme dhe shkoi drejt kuzhinës. Unë e ndoqa pa bërë zhurmë dhe u ndala në errësirë në korridor. Pashë që ajo u afrua pranë tavolinës ku ishte burri im.
— Nuk të zë gjumi? — e pyeti ai pa e ngritur kokën nga laptopi.
— Po, edhe ti je si unë. Nuk deshe të më shihje në shtëpinë tënde, apo jo? — tha ajo.
— Çfarë do të thuash? — pyeti ai.
— Relaksohu, lepurushja jote po fle, s’do të dëgjojë gjë. — tha ajo dhe mbylli derën e kuzhinës.
Unë tashmë me lot në sy doja të hapja derën, por papritur burri e hapi vetë. Ai e nxori Lucyn jashtë dhe i tha me zë të ulët:
— Nga e more idenë se unë bie në grackat e tua? Je në shtëpinë e gruas sime. Merr menjëherë gjërat dhe ik, unë do të thërras taksi.
Lucy mbeti e shtangur dhe kur më pa mua, u hutua edhe më shumë. Burri mori valixhen e saj dhe filloi t’i mbledhë të gjitha gjërat e shpërndara nëpër shtëpi.
— Nuk është siç mendoni… — tha ajo, duke shpresuar ende se do të shpëtonte.
Ai i hapi derën, e nxori në korridor, ia dha valixhen dhe u kthye brenda.
— Herën tjetër, kur të ftesh ndonjë shoqe, më thuaj që të iki për pak kohë. — më tha ai.
Më kapi një ndjenjë turpi të madh për shoqen time, e cila atë natë mbeti në shkallë. Kanë kaluar disa vite, por ende më vjen turp para burrit tim për atë që ndodhi. Me Lucyn nuk kam folur më nga ai moment dhe për burrin tim jam shumë krenare.
Leave a Reply